Sen Şiiri - Fatih Muhammed Bozdağ

-Senin yokluğun sardı içimi..
Sessizce
Sinsice
Usulca
Sindi nefesime..
-Senin hayalin sardı gözlerimi..
Islanmış
Yaş/ama sevinci tam
Biraz da buruşmuş
Renk kattı 9'luk renklerime..
-Senin umudun sardı kalbimi..
Yaramazdı
Hiç bir şeydi
İnançsızdı
Heyecanlıydı
Aşkı büyük
Eli uzundu
Bencildi herkesin umudun da gözü vardı
Buna "Aklım yatmıştı" ve kapılarını kapattı
Ne yapayım?
Kalbimde barındırdım bende..
-Senin saçların değdi bugün, tenime
Titrekçe ve
Bi hayli keskin
Sustum tekrarında
Seni zikrettim dualar"ım"da..
-Sen, susmaları/mı yok ettin dün./? (!)
Gülerek
İçerleyerek
İçini dökerek
Reddederek..
-Sen, dün bir gül daha yeşerttin hayatımda
Peki bunca zamandır neden konuşmadın Aşkınla?
Ne yaparsan yap ama,
"Kız/dım susmaktan başka ne yapabilirdim? " deme bana! !