Sen yanımdasın, ellerimi tuttuğunda, sıcaklığını kalbimde hissedyorum;
Tam "seni seviyorum" diye haykıracakken, dilim varmıyor, söyleyemiyorum.
Seninle ağlamayı, gülmeyi, paylaşmayı; senin yanımda olmanı aslında seviyorum.
Çok kötü, çokta vahim aslında... seni herkesten kıskanıyorum...
Sevdamı dağa, taşa, çiçeklere va hatta marsa anlatıyorum, sana anlatamıyorum.
Seni kaybetmek korkusu... ben beni, seni yüreğini içimde saklıyorum.
Bunları bilmezsin! Anlyacağını da düşünmedim. İşte o zamanlar yüzüne bakamıyorum.
Sen... beni hiç anlamadın ki; anlasan yüreğimin derinliklerinde sıcaklık olmazdı,
Canlıya, cansıza dertleşmekten bitap, yokluğunda gözlerim seni özlemez aramazdı,
Yanımdayken bile özlemez, aramazdı gözlerim; gideceksin korkusuyla yüreğim yanmazdı,
Şimdi korkularımla başbaşayım, yanımda olmadın ki ya sen başka yerdesin yada yüreğin!
23 Haziran 2012/ Amsterdam
Ali BektaşKayıt Tarihi : 23.8.2013 22:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!