Sen Şiiri - Hayrani Can

Rüzgârın bile sesi sensin
Çarpıyor yüzüme serinliğin.
Yankısı düşerken yüreğime
Ölüm bana erken… Derken, toprak atılıyor üzerime…
Ben, soluksuz kalıyorum,
Sen, hep nefes alıyorsun yüreğimde!

Sen, çölde bulunan en güzel vahasın!
Ben, sana meftun ve hayran.
Susuz kalan dudaklarıma damla damla düşerken bakışların,
Ruhumu teslim alıyor Can Alıcı Melek!
Ben, sensiz kalıyorum,
Sen, hep nefes alıyorsun yüreğimde!

Senin nurdan damlayan bakışların var
Beni sana yaklaştıran.
Kapkaranlık gece dönerken gündüze,
Aydınlanıyor kara toprak, bakışlarının nuruyla
Ben, karanlıkta kalıyorum,
Sen, hep nefes alıyorsun yüreğimde!

Yüreğimin taa içinde bir sen, nefes alıyorsun
Ben, hayata tutunmaya çalışıyorum.
Kalbim atarken sen diye,
Bir bir tükeniyor zaman gözlerinin karasında.
Ben, sana ölüyorum,
Sen, hep nefes alıyorsun yüreğimde!

18.07.2013