SEN
Alaca karanlıkta boşluğa düşen
Masum bir çocuk gibi oyunlara küsen,
Hep içine kapanık ve hep yaralı
Mutluluğu uzaktan sineye çeken...
SEN
Elleri kirlenmiş gözleri yaşlı
Ürkek ve çekingen hep çatık kaşlı,
Hayatında beyaza yer veremeyen
Ve hep siyaha aşık kendine dik başlı...
SEN
Cevapsız soruların içinde kaybolan
Puslu yansımalara bir sebep bulan,
Kaybolan hayallerinin peşinde çaresiz
Yorgun yüreğinde birde yas tutan...
SEN
Hüznü koynunda baharı bekleyen
Avuntudan uzak ve hep özleyen,
Gelmeyecek vuslatın yollarına bakıp
Her ayak sesinde onu düşleyen...
22.02.13__23:50
Selma ŞanalKayıt Tarihi : 24.2.2013 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!