Kimi zaman hayal oldun sadece,
Kimi zamansa rüya oldun geceme.
Kendimi parçaladığım zamanlar oldu seni düşünerek
Ve hiç aldırmadığım gidişine...
Sen ne olduğu bilinmez,
Aslında hiç görülmemiş,
Hiç tutulmamış,
Nerde yaşadığı bilinmeyen,
Değişik iklimlerin
Soğuk sabahlarının karışımısın belki de.
Her seferinde değişik bir üşümek aldı beni
Rüzgarın nereden geldiğini bile bilmeden.
Sen benim güne dair
Umutlarımın başlangıcı,
Geceye dair korkularımın kahramanısın.
İçimde,
Güvensizliğimsin kendime...
Çok uzaklarda bir şehirsin
Her zaman ulaşmak istediğim;
Fakat bir türlü uzanamadığım.
Sen,
Kimi zaman tebessüm oldun yaşadığım ana,
Kimi zamansa hayal kırıklığı;
Yaşayamadığım,
Sadece umut ettiğim anlarıma..!
Kayıt Tarihi : 10.9.2003 20:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynel Yalman](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/09/10/sen-289.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)