Sen Şiiri - Nurcan Mut

SEN

Yüzünü görmediğim gün gün değil benim için..
Sabah görmeli o suretini.
Kapılmalı tekrar aşkın baharına.
Sanmam!
Bulamaz bu yürek senin yanından başka bir yerde huzur.
Ben günahlarımdan arındım seninle
Masumiyetin ufkuna kanatlarımla uçtum
Gizli bir ibadetimsin sen benim ey sevgilim
Sensin benim güneşim.
Bu hayata olan isyanıma engelsin nicedir.
Dert düşmez nicedir bu bağrıma.
Seni düşünmek dudaklarıma koca bir gülümseme yayar.
Sen varsan ben ben olurum
Sen varsan çiçekler açar, kış solar.
Ben ki seninle Leyla oldum
Sen ki benim Mecnun’umsun
Koymaz artık bu geceler bana
Eğer ki sen varsan huzur doluyum artık karanlıklarda da
Sen yeter ki ver bana o kalbini tümüyle
İnan bana cennet olur bize bu dünya
Sen yeter ki benim ol tüm kalbimle
Ben serdim her şeyimi senin yoluna
Şimdi geldin ya bana ey sevgili
Ya Rab sana nasıl teşekkür etsem bilemedim ki
Böyle bir gün de dünya’ya diğer yarım geldi
Bana tekrar öğrettin AŞK’I Sevmeyi
Hoş geldin ruhuma sevgilim
İyi ki varsın,
Doğmuşsun iyi ki
Ve iyi ki o ilk doğduğunda ağlamışsın
Gel, birlikte gülelim şimdi…
Gel, birlikte nefesimiz sonlansın…
Seviyorum kalbini, nefesini, gülüşünü, seni…