Gecenin en sevdiğim saati gibiydin sen.
Kirlilikten uzak, karmaşadan sıyrılmış,
Sana sığınmıştım..
Anlayabildiğim kadar değil de,
Hissettirdiğin kadarıyla seni yaşadım.
Bu yüzdendir gecelere sevgim.
Gündüze ve gören göze inat,
Gecenin her siyahında koynuma aldım seni ben.
İçimde kimsenin bilmediği, duymadığı,
Sensiz ve sessiz gecelerde,
Rüyalarıma ortak ettim seni ben.
Sonsuz denen umudun, hayal dünyamın,
Sona ermesini istemedim.
O kadar çok bekledim ki;
Belkide geldin!
O kadar sessiz ve bensizdin ki!
Geldiğini bilemedim.
Kayıp zamanın pişmanlığı olmasaydın keşke içimde,
Çok geç kalmışlıktan ve zamanı kaçırmışlıktan,
Daha kötü birşey yoktu hayatımda...
Herşeyin başladığı yer,
Aslında herşeyin bittiği yer oldu sonunda.
Yasemin Çalışkur
Yasemin ÇalışkurKayıt Tarihi : 1.5.2012 00:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasemin Çalışkur](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/01/sen-2778.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)