Sen Şiiri - Kadir Yılmaz

Kendi huzurumdan bunaldım
Çektim çekeceğim kadar
Hayattan çekip gittim
Yolum düşerse kalbine
Hazırdır sevgim emrine
Beni bana döndüren sen
Gözlerimde gülümseyen, gülümseten
Korkularımı sevgiyle inciten
Yalnızlığı yakınımdan kovan
Uzaklardan bile hep beni anan
Sen, Sen…
Tecrübemi gerek adımlarına
Bir haykırışımda gelemez misin?
Amaç mı gerek anılarına
Bir söyleyişimde göremez misin?
Ağır duyan kulakların
Yıprandı bileklerim
Göz ucuyla beni eriten
Elleriyle beni soyutlayan
Sen, Sen…