...Sen... Şiiri - Görkem Buğra Kızılkaya

Fırtınalardan kaçmış gelmiş suçlu yağmur güneşi.
Parlıyor karla kaplı kalbimin kayalıklarından.
Bir damla ki can verebilmek için bulunmaz eşi.
Akıyor pamuk gibi yumuşak elma yanaklarından...

Bir çöl var dudaklarının kızılında saklanmış.
Bir kadeh ki sevda şarabıyla doldurulmuş.
Bir alın görüyorum karalardan aklanmış.
Güller ki senin gözlerin için soldurulmuş...

Bir tren aşıyor denizleri, ufukta sabit.
Kaçıyor sanki Venüs’ün can yakan sarısından.
Dalıyor uzayın beyazına mat bir ay ışığı.
Doğuyor, aydınlatıyor dünyayı saçlarının arasından...