Sen Şiiri - Filiz Kocabıyık

Sen

Sen, sen diye başlayan cümlelere başladım!
Sonu yok diye devam eden, hikayede noktaladım,
Ben sana olan sevdayı yanılırım mı sanmıştım?
Kendimi yalancı baharlarda nasılda kandırdım!

Dökülür sözlerim ilk günden başlarsam!
Film hikayesi gibi başladı, tanışmamız,
sahne; fragman ardı, ilk sahne atışmamız,
İyileri kötüleri ayırıp, posta koyarak yaşamamız!

Her rastlaşmamız ne büyük olaydı
Aşkın varlığı nasılda dünyamızı sardı
Hani derler ya büyük aşklar nefretle başlar,
Gözlerin sızdı içime, aşkımızın ilk tanışması!

Söylemesi ayıp, seni bir dövmediğim kaldı,
Laf aramızda bozma, centilmenlik kazandı,
Dedim ya film, hikaye kaç kitap yazardı,
İlk gün okul yolu yıldızlar ve ay, sundu mehtabı!

Dünya bana dar gelirken seninle nasılda sığdım,
Kafa tutarken dünyaya, sen ile yaşamla barıştım,
Deli fişeğim oldun sen, yüreğimden fırlayanım!
Akdeniz kumuna battım, her sahilde içime saplandın!

Bilirsin biraz polyana, biraz redkit tarzım,
Belaya mıknatıs, nerde olsam rastlarım!
Yürek yangınım, sevmeye değer tek anım,
Arada bilirsin kaçmaz, arızaya da bağlarım!

Kimse bilmediği gizli dünyamızda, kıyımsız adamım!
Adını meğerse ben, içime hançerle kazımışım,
Bilsen gözler kimler gömdü, ne mevki ne meziyet bildi,
Dünyada mutlu olamasa da, ölüme gülümserdi!

Hiç ölmeyecek sanır insan kendini hep yaşanır gibi
Yaşam insana bir kez verildi, her şey çağında güzel serili,
İlkbaharı yaşamadan yüreğime güz geldi,
Bir bahar sen ile şaçlarıma çiçeklerini sererdi,

Çok özledim haydi gel, nisan, mayıs, haziran, yağmur yağıyor,
Çık gel deli yüreğini sırtına al, yağmurlar akıp gidiyor,
Son ses müzik çınlamaz oldu kulakta, yağmurlar içime akıyor
Sırıl sıklam olsam bir daha, sokaklar hayran sen deli, insanlar alkışta!

İşte ne desem boş, aslına sana anlattığım düzen bir hayaldi,
Ellerim bir ellerinde titredi, bizsiz mutlu olabilinir miydi?
İkimizi de mutsuzluğa mahkum etmişim şimdi bilindi,
Namusuzların yakardın alayını, yürek geçmedi işte sevmişim seni

Filiz Kocabıyık07/03/2010