Sen;
Uzak kentlerin yalnız akşamlarında,
İçin için yanan,
Öksüz sokak lambalarında,
Bitmez tükenmez bir özlemsin…
Sen;
Yorgun gecelerin ardından,
Uzanıp gelen;
Gözlerimde uyku yerine tüten,
Dayanılmaz bir istemsin…
Sen;
Bir yayla rüzgârısın başımda esen,
Düşlerime bulut bulut,
Serin serin,
Nisan yağmurlarını getiren…
Ve sen;
Geleceğimde umut,
Toprağımda bereketsin.
Varlığım varlığına bağlı,
Sen olmazsan yıkılır her şeyim.
Bil ki ölürüm!
Tüm dünyamı kara gözlerinde kurdum
Kara gözlüm…
En büyük inanım içimde tutkum,
Adın dudaklarımda kutsal yakarım.
Ve şunu iyi bil ki sevgili karım,
Seninle el ele
Tanrıya giden o yolda bile
Yine beraber olacağım.
10.03.1971/ Biga
Mustafa Usalan 2Kayıt Tarihi : 8.4.2013 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!