Sen;
Bir bahar yağmurunun
Toprağa düşen ilk damlasıydın
Her bir dalım sana erişmenin derdine düştü
Sen;
Güneşin değdiği ilk pencereydin
Uyandığımda gözlerimde senin ışığın
Yolumu süsleyen akasyaların kokusu
Ömrüm, iklimim.
Günbatımından sonra parlayan ilk yıldızdın
Yönümü bulurdum sana bakarak
İlkbahardın, sonbahardın, kıştın, yazdın
Bakır bir tencereden içtiğim
Bir yudum süt gibi
Kanıma sızdın.
Cümle yolların bittiği son kavşağa kurulmuş
Serin bir göçebe çadırıydım
Bir gün çıkıp geldin
Sen dinlendin
Ben şenlendim
2010 Ankara
Osman DoğanKayıt Tarihi : 30.8.2010 00:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/30/sen-2429.jpg)
Bir bahar yağmurunun
Toprağa düşen ilk damlasıydın
Her bir dalım sana erişmenin derdine düştü
dertsiz başım derde düştü anlayacağın :)
Güneşin değdiği ilk pencereydin
Uyandığımda gözlerimde senin ışığın
Yolumu süsleyen akasyaların kokusu
Ömrüm, iklimim...
Bir yudum süt gibi
Kanıma sızdın.
budur...:)
TÜM YORUMLAR (25)