Sen,
Mavi gözlerinde uzak denizlerin hulyalı özlemini
Bir utangaç bakışla bana hiss ettiren
Ey hüzün dolu gecelerin karanlık ufkunda
-Ve yüzünde
Yaratılmış güzelliğin ihtişamiyle mağrur-
parlayan ayın on dördü!
Sen,
yıllar önce kaybolan bendeki o duygunun
hatırasıyla canlanan büyülü resim!
Mazinin yüzündeki tatlı tebessüm!
Yaşanan bir ömür kadar uzak
Ve bir nefeslik an kadar berrak
Hatırlanan her dakikası o anın
İstikbale dönük şimdiki zamanın
Ümidiyle aydınlanan sabah
Sen,
Gökyüzünde sevdanın yedi renge büründüğü,
Ve her bir rengin kandil kandil göründüğü
O rüyanın ertesinde,
hayale karışan gerçek…
Hoş geldin dünyama.
Seninle başladı hayat
Seninle açtı çiçek
Seninle uçtu nazlı nazlı
Gönlümdeki kelebek!
Hoş geldin dünyama
Kanat çırpan böceğim
Haydi uç, senindir bu dünya
Hayata adımını korkarak atan bebeğim.
Kayıt Tarihi : 24.6.2010 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)