Sen Şiiri - Öner Özer

Sen,
Gecenin bir vakti
Gökyüzünde asılı duran,
Pırıl pırıl parlayan,
Gözlerimi kamaştıran,
Ruhumu aydınlatan,
Bir yıldız gibisin.
Ama ben,
Uzanıyorum, tutamıyorum.
Sesleniyorum, duyuramıyorum.
Koşuyorum, yakalayamıyorum.
Hep geride kalıyorum.
Sonra,
Kadere isyan ediyorum.
Geç kalmışlığıma,
Suskunluğuma,
Cesaretsizliğime,
Lanet ediyorum.
Ve
Gücüm tükeniyor,
Olduğum yere çöküyorum.
Başımı göğe kaldırıp,
Yine seni seyrediyorum,
Yine seni düşlüyorum.
Çünkü,
Seni unutamıyorum…