Sen Şiiri - Bilge Erol

Gidiyorsun
Bu kez sebep ben değilim
İçim titriyor
Yalnızlık kapıda bekliyor
Suskun geceler
Üşüyorum
Sensizliği düşünmek bile uykularımı kaçırıyor
Zaman çok az bir pay verdi
her zamanki gibi acelesi vardı
Ne olurdu birazcık dursaydı
Elimden tutup korkma deseydi
Ürkekliğimi bu kadar depreştirmeseydi
Meçhul bir gelecek
Önümüzde varolan
Engeller şimdiden yüreğime oturan
Bırakıyorum kendimi
Gökyüzünden pervasızca
Uçuyorum bende
kelebekler gibi inatla
Kesmeyeceğim umudumu
Nasılsa döneceksin
Yüreğimi bir gün
Yine titreteceksin...