Akşamdan içimde bir sevinç vardı,
Meğer ki sabaha gelecekmişsin..
Neşesiz evimin dar kapısından,
Sevinçle gülerek girecekmişsin!
Ne ağırlığın var ne zahmetin var,
Yakama taktığım rozet gibisin
Seninle kış biter ve başlar bahar,
Başıma konmuş bir devlet gibisin
Torunlarım dizlerinde büyüdü
Tekir kedim eteğinde uyudu.
Merhametin hepimizi bürüdü
Tükenmek bilmeyen servet gibisin.
Vezin : (6+5 hece vezni)
03 Aralık 2021
Kayıt Tarihi : 4.12.2021 10:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cudi Nuh](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/04/sen-2297.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!