Sen Şiiri - Mehmet Nasır Doğruer

sen! !
koca hayata fırtına gibi girdin,
almaya başladın herşeyimi
karşı koyamıyorum
direnemiyorum sana aşk...
düşünsene! !
uçsuz bucaksız serüvenlerim vardı;
bir kimlik yaratmak,
kelebeklerden esinlenerek
semada düşlere dönmek
veya
kavgadan kavgaya büyümekti gayem..
bazen özlmelere set çekip
bazen özlemlere koşarak kucaklamaktı kendimi..
ama sen susadığım hayatı verdin bana sevdam
susamışım ben hayata
susamışım yüreğimle gülümsemeye
hatta savaşmaya
kavgam yine kavgadır ey yüreğimin tanrıçası
hani sen geldin ya
ya çok şey değişti
yada herşey...
sanki bir çağ boyu sezdim seni
vuracağın sahilimi
yerle bir edeceğin eskilerimi
evet almaya başladın işte
önce direncimi kırdın
korkunç bir doğa eylemim
doyumsuz saffari yolculuğum oldun...
son aşamasına geldiğim kimliğimi derinlere atıverdin
kimliğim oldun
beni tanıtan ben oldun var ya..
özlemimsin
bütün hasret şiirlerini karıştırdım bir anını bile yok edemediler ey özlemim
uzaklardan öyle sızdın ki kalbime...
bütün özlemler yitiverdiler bilmediğim diyarlarda
ben kelebeklerden esinlemiştim hayatımı
sen bütün kelebekleri yüreğimde kanatlandırdın
kelebekler sana benzer gülüm...
yüreğimin en anlamlı gülümseyişisin
kavgamsın sen jiyan
onurlu kavgamın direği oldun...
doğaya olan sonsuz sevgimsin canım
benim en heybetli tabitımsın..
sen bir çağ değil çağlar boyu yaşam kaynağımsın..
beklediğim sahili bile kıskandırdın sen ey varolşumun sebebi..
eğer hayat bir yolculuk ise
geçtiğim bütün diyarlarda gözlerime yansıyan en güzel manzaramsın
başladığım yerden sonuna kadar hayatımın erdemisin
sende sadece tek anlam bulabiliyorum
sen tanrıçamsın
beni yarattığın gibi yaşatmanın en büyük mucidisin sen
sen sevmekle yetinmiyorum
sana tapıyorum ey yüce duygum..