sen,
kuruyan ağacımın dalındaki tek yeşil yaprak gibisin
Öyle sert rüzgarlar oldu ki,
düşmedin dalımdan,
aklımdan...
seni sevmek hayatı sevmek gibi
bazen usanıp ölümü düşünsemde
yine de vazgeçemiyorum hayattan
tıpkı senden vazgeçemediğim gibi
tükenip giden yıllarımın acısı var içimde
yalnızlığım,başıboş sevdamla canciğer olmuş
bazen küçücük bir iğne batıyor sanki
gönlümde sana ait köşeye
sorma, öyle derin yaralar açıyor ki
kanıyor durmadan, istemesem de
dedim ya
sen tek yeşil yaprağımsın
yaşamaya çalıştığım son demde
Kayıt Tarihi : 16.8.2010 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!