Gözüne düşen ter damlası yürek.
Karanlıkta bile bir perde,.
hadi gitsin buğulu görüntü,
sonsuz olsun sonu kaderin.
Saç tel tel, siyahsız, kırlaşmış...
Kırışmışmaya yüz tutan ten.
Dokunuşların uzayabildiğince,
Patika yol gibi,
Kıvrım kıvrım, uzun uzun..
Gün doumundan, gün batımına
hep sen.
Zehir acı değil bu kadar,
bir fırt ve sonsuzluk aslında.
Çok kolay be..
Yapabildiğince düşünmek,
bastığın yeri.
Düşünmek, hep sen, hep seni.
ART 13.01.2010
Ali Rauf TankalKayıt Tarihi : 13.1.2010 08:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar
TÜM YORUMLAR (4)