Sen Şiiri - Savaş Tan

Yalnızlık bir alev gibi
Sarmışken bedenimi
Alıştırmıştı sıcaklığına
Susamışken mutluluğa

Sonsuz susuz çöllerde
Vaha oldun hayatıma

Rüzgarla savruldum havada
Fırtınaydı sanki hayat
Kimi zaman tosladım sert kayalara

Rotamı kaybettiğimde
Fenerim oldun
O karanlık denizlerde

Dağıldım parçalandım kimi zaman
Kahrolup boğuldum
Ölmek istedim, öldüm sandım

Sen kapkara bulutların arasından sızan
Güneşim oldun
Umutlarımın bittiğinde, Umut oldun

İçimde büyüttüğüm dertlerimle
Her dibe vurduğumda, sevginle
hayata döndüm her seferinde

Sen her güldüğünde, mutluluktun
Coşkuydun, Sevinçtin
Sen en güzel şiirlerin
Notalarla buluşmuş şarkısıydın

Sen sabırdın, her hata yaptığımda
Sen aşktın, gözlerime baktığında
Sen candın, bana sarıldığında
Sen her şeydin, hayatımda

Sen
Sonu gelmeyecek sandığım kitapların
Mutlu sonla biten satırlarıydın