Sen... Şiiri - Ebru Ünver

Sen …

Sadece sen demek istiyorum
Yazabilmek seni, yazdigimda okuyabilmek..
Okudugumu sevebilmek, ve Özlemek
Nasil birsey tatmak istiyorum yazdigim senin hasretini cekmeyi
Tebessüm etmek en güzel espirilerine
Ve yazdigim sende aglamak caresizligime..

Özlenmek istiyorum sende, Piraye'nin özlenildigi gibi
Koklayabilmek tenini
Dokunmak sana, masumca
Ve masum bir öpücük dudaklarina
Istemiyorum karanligi sen yoksan icinde
Pembelere calsin istiyorum bulutlar
O bulutlar icinde kayip olmak
Sevmek iste seni, yazdigim seni sevmek…

Seninle cekilsin istiyorum gecikmis mutluluk fotograflarim
Yazdigim seni, cümle cümle her cümlede animsamak
Nefes aldikca ismini sayiklamak
Sen sen sen diye ciglik cigliga kalmak
Yagmurlu bir gecede hasretine yanmak
Yolunu beklemek geciktiginde...
Yazdigim seni hayal etmek

Sen olasin istiyorum kücük dünyamin büyük hayallerinde
Sana siir yazmak, sana sarki söylemek
Senden gelen kirmizi gülü koklamak, kurutmak
Ve yillar sonra ona baktigimda yine seni animsamak
Ey yazdigim sen, zormu seninle bir yürekte carpmak
Yaziyorum seni bir yürekte carpalim diye
Yaziyorum seni bizim dünyamizda mutlu olalim diye
Sana seni anlatmak.. Mutlulugunla sarhos olmak...

Seni izlemek resminde bile
Ve o resme dokunmak, bilmek hissettigini
Nasil oksuyorum hissediyor musun canözüm tebessümlü yüzünü
Bilinmez bir diyarda olmak senile
Sonunu düsünmeden adim atmak
Sonunu önemsemeden bu ani yasamak
Cok mutluyum yazdigim sen ile suanda

Yüregim, yüregim kus oldu ucacak sanki
Ucurmayacagim, icinde sen varsin diye
Göndermeyecegim uzaklara
Benden sevdigim, benden hic gitme
Gidersen yazamam bir daha seni
Gidersen mutlu edemem ki caresiz yüregimi
Caresiz kalmasin yazdigim yürekteki sen
Seni icinde tasiyan ben! ! !