Sen Şiiri - Rukiye Kul

Terleyen avuçlarımla titrek bir merhabayı ıslatıyorum ellerinde
Dilimde noktasını virgülünü unutmuş telaşlı cümleler,
Gözlerinde ünlemleşirken
Kaçışıyor bakışlarım biraz şaşkın, biraz çekingen…

İçimdeki çocuk koşturuyor oradan oraya
Bulutlar ayaklarımın altında meydan okuyorum yerçekimine.
Sen hayattan bahsediyorsun,
Ben sesinin tınısına melodiler ekliyorum
Rengârenk bir beste çınlıyor kulaklarımda baştan sona sen...

Sen benden bahsediyorsun,
Ben tepeden tırnağa güzelleşiyorum dilindeki her benli cümlede…
Belime sarılı kolların titreyen ayaklarımı hissedemezken
Hiç bitmesin dediğim bir dansın tam ortasında seninle ben…

Sıcağında serinliyor yanık yanlarım
Akıp gidiyor geçmiş sızılar yüreğimden
Sen senden bahsediyorsun,
Bendeki seni bilmeden…

Ben bizli bir mavi çiziyorum gökyüzüne
İçimdeki karanlıkları ezerek
Ben bizden bahsediyorum,
Hiç duyamayacağın yürek sesimle!