Kapattın yüzüme bak tüm kapıları
Bağladın sen elimi ayaklarımı
Söndürdün tek tek umutlarimi
Aldin elimden bütün yarinlarimi
Önüme sürdün hep boş sebepleri
Sırtıma yükledin sen bunca dertleri
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Dünay hayatı bir imtihandır kardeşim cennet değildir.
buradaki sıkıntılar çoğu zaman geçici olurlar bazıları devamlı olur.siz hakkınızda ne hayrılıysa onu isteyip ona sabredin.bu durumlar çok değişkendir hep böyle kalmaz.
bizler de hayata ilk başladığımız yıllarda ayni sıkıntıları çektik.ama şimdi hamd olsun daha rahat yaşıyoruz,lakin gençlikteki sıhhat ve dinçliği kaybettik.
bu dünya hayatı ebedi olsaydı ve sıkıntılar hep bizim başımıza münhasır ve de devamlı olsaydı,isyanınız belki bir derece haklı olabilirdi.
ama dünya fani,zevkler ani.
biz asıl gideceğimiz ahiret yurdundaki hayatımızı güzel tanzim etmeye ve oranın zenginliklerini kazanmaya çalışmalıyız.
hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta