Sen Şiiri - Semra Şimşek

SEN

Yıllar Eylül misali
Düşerken tek tek
Hüküm sürer içimde amansız kışlar

Dinmedi kar boran tipi
Sahipsiz kuşlar gibi kimsesizim
Pas tuttu kanatlarım
Kırağı düştü
Salkım saçak hüzünlerime

Üşüyor yüreğim
Sanki buz kesti

Çözülüyor hülyalarım
Yüreğim kırk yerinden yamalı
Toplayamam duygularımı
Her biri cam kırığı

Akordu bozulmuş saz gibi
Ruhum çalamazdı o ezgiyi
Detone olmuş hislerle
Nasıl başarırdım sevmeyi

Karanlıklara saklanmış yüreğim kanat çırptı
Müebbede mahkum gülüşlerde efsunlu bir tını
Asır kadar uzakken mutluluk
Şimdi dilimde şiirsel O senfoni

Merhaba ışıgım
Hoş geldin karda kalan son baharıma
Safalar getirdin dünyama