Sen Şiiri - Murat Düşünceli

Sen konuşurdun
Derin derin uzun uzun
Düşüncelerimin yolu değişirdi
Susardın kıyametler kopardı
Kulaklarım duymak isterdi

Sen bakardın
Her bakışın ecelimi çağırırdı
Gözbebeklerin dipsiz birer kuyudu
Ve ben o kuyudan
Nefesine tutunarak kurtulurdum

Sen duyardın
Ben anlatmaya çalışırken sevgimi

Yüreğinle duyardın beni
Seseimin çıkmadığı
Kuytusuna çekilmişken cümlelerim
Senin aşkına tutunurdu
Yol bulamayan anılarım

Sen severdin
Sen bilirdin
Beni sevdikçe umutlarım kalkardı ayağa
Yakasına yapışırdı hayatın
Yaşamak bir kere daha
Anlam bulurdu duygularımda

Arada benden vazgecerdin
Ben dünyadan vazgecerdim
Anlamsız dünyam
Defalarca anlamsızlaşırdı
Kalkmazdı ayaklarım bastığı yerden
Yığılır kalırdım olduğum yerden
Dünya omuzlarıma çökerdi
Karanlıklarda gördüğüm hayalinin yerini
Azrailin gölgesi alırdı