sen...
kışın son deminde
güneşe açan vakitsiz bir çiçekten
serseri bir kar tanesinin çaldığı
renktesin
sen...
iki yürek menzili uzaklıktaki zirvelerde
keskin sessizliğin beyaz kolları arasında
derin uykulardan isyana duran
kardelensin
sen...
ilkbaharda yaşamın damla damla yeşerdiği bozkırların
sevinçle çağlayan pınarlarından
kana kana içemediğim
dudaklarımdasın
Kayıt Tarihi : 12.7.2009 14:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!