Sen Şiiri - Mehmet Balcı

Ey şu kalem tutan
Ellerimin yazdığı sen…
Atan şu kalbimin hissettiği yine sen
Sen ki sen hayatı bana
Her şeyiyle güzel kılan sen
Bir akşam kızıla batan güneş ile birlikte sen
Denizde birbiri ardına uçuşan
Martılarla birlikte yine sen
Dipsiz okyanusta
Kıyıya vuran balıklarla birlikte sen
Yağmurlu bir günde
Bir kuşun çırpınan kanatlarında yine sen
Gözlerin ufka daldığı yerde
Yüreği deniz olan sen
Sevda sözlerini birleştiren
Mısralarıma döken yine sen
Bir damla göz yaşında
Hayata gözlerini yuman
Serçenin yüreğinde sen
Alçalan dalgalarla
Yükselen balıkların gözlerinde sen
Bir sabah vapurda
Gözlerini açıp eşsiz maviliğe
Işığını yansıtan yine sen
Geceleri gökyüzündeki yıldızlarda sen
Günün ilk ışığında özlenen renklerde yine sen
Arzuların biriktirdiği yerde sen
Özlemlerin buluştuğu sevinçlerde yine sen
En yüksek tepelerde
Bir yuduma hasret
Yaşama devam eden çiçeklerde sen
Beyaz bir sayfayı
Hayatla birleştiren yine sen
Toprakla bütünleşip bağlanan
Bir ağacın dallarının
Yaprakları arasındaki meyvelerde yine sen… yine sen
Kızgın çöllerde
Hayata direnmeye çalışan
Her kum tanesinde sen
Bestelenen tüm şarkıların
Her bir notasında yine sen
Düşen her bir yağmur damlasında sen
Biriktiği denizlerde yine sen
Bu yaşamın kaynağı olan sevgi sen
Gönlüme taht kurup yaşama sebebim yine sen
Baharda açan her kır çiçeğinde sen
Doğayı süsleyen tüm güzelliklerde yine sen…yine sen…yine sen
Sen,sen aşkım
Güzel gözlü meleğim
En güzel duygum
En büyük heyecanım
Bendeki seni anlatmamda
Ne bu satırlar tam etkili olabilir
Nede benim edebiyatım
Bu kalpte yaşattığım seni
Tam olarak anlatabilir
Öyle bir şeysin sen içimde
Gittikçe büyüyen, tarifine dokunulmayan
Sen sen güzel gözlüm
Bu mısraların en ötesinde
Sen……Her şeysin aşkım…….