dokunmak sonsuzluğun dudaklarına,
kaçırmak “yangın yerinden orkideler”i
yitip gitmek sonra gözlerinde,
bir “beyoğlu düşü”nde,
ve kapsama alanından çıkmak bütün hüzünlerin
öperek bütün “şarkılı dudakları”…
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta