Sen; ya
Gökyüzü gibi bir şey,
Karlı soğuklar geldiğinde
yeni bir iklime
kanat açan..
Ya da
Okyanus derinliklerinde ki yosun.
ya!
bir uçurtma
kuyruğunda renklerin dansı
ya da
tarifsiz ’ bir gül ’ gibi..
Sen;
Güneş gibi
el değememişcesine yakıcı ve yüksek
dilsiz ağzıma en güzel söz
en güzel düşlek.
Nehirler gibi uzun, ovalar gibi geniş
hayata gülümseyiş.
zoru seviş.
Sen;
ilk insandan günümüze kayıtsız bir hoşluk,
yarının ilk ışığı
gönlüm de ki hoşluk..
Kayıt Tarihi : 20.7.2008 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ilk insandan günümüze kayıtsız bir hoşluk,
yarının ilk ışığı
gönlüm de ki hoşluk..
O hoşlukta olmasa...şair nasıl coşacak...Güzel bir tarif.Hoşluklarla yaşa emi...
HEM ÖYLE COŞTU Kİ, İLK İNSANDAN GÜNÜMÜZE KAYITLI BİR HOŞLUĞU PAS GEÇTİ.
NEYSE....GENÇLİK BÖYLE BİRŞEY DEMEKKİ.
SÖZ VADİSİNİN ÇÖLÜ DE ÇOKTUR KAKTÜSÜDE.
DİKKATLİ YÜRÜMEK LAZIM DİYE DÜŞÜNÜYORUM.
BAĞIŞLAYIN.
SEVGİLERİMLE
TÜM YORUMLAR (2)