Sandığından daha uzakta karanlık
Gündüzü geceden farksız kılan bulutlar içinde.
Gözler kör ameliyat faydasız...
Görülmeyenin derdinde harcanıyor zaman
Gözlerini kapatıp,'Beni görmüyorsunuz'
Diyerek suçladığı saklambaç ortakları sessiz bi korkuda
Gerekli olan nefretle baktığı sewgi belki de...
Çocuk büyür belki anlayanı yakaladığında.
Eskiden döktüğü gözyaşlarının tuzlu tadını arıyor denizde,
Rüzgarın getirdiği ferahlığı...
Kırılgan duyguları onarmak;
Duwarı kırmak için.
Çocuk inançlı
Çocuk inatçı
Güneşin zamanı geldi;
Doğuş artık batıdan değil...
02/07/00 15:23
Uğur ÖzbalaKayıt Tarihi : 21.8.2000 03:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!