Sen... Şiiri - Ender Günçelik

Benden bu kadar sevdiğim
Yollarımız ayrıldı, gideceğim
Biliyorum beni hiç sevmemiştin
Ama aşkım hatırına
Son bir şey isteyeceğim.
Eğer gittikten sonra, gelirsem aklına
Bir kağıt, bir fırça, birde suluboya al yanına
Hareketlerin çok seri olmalı
Bu resmi aşkımız gibi, kısa sürede bitirmelisin sevdiğim
Dediklerimi yapmalısın art arda.
Önce kağıdın ortasına
Işıl ışıl parlayan, yok yere ağlayan
İki kahverengi göz çizmelisin.
Dünyanın en güzel varlıklarının üzerine
İncecik kaşlar yerleştirmelisin.
Bir burun yapmalısın ki;
Her şeyden sade, küçük ve güzel olmalı
Sonrada o burnun altına
Her baktığımda beni tekrar yakan
Can alıcı dudakları yerleştirmelisin,
O dudaklar o kadar narin olmalı ki
Dokunduğunda içinin eridiğini hissetmelisin.
Bir yüz çizmelisin
O çehreyi bir kıta zannetmelisin
Tüm güzellikleri içine almış, bir kıta.
O yüzün sağ ve soluna iki kulak yerleştirmelisin ki,
Seviyorum diyenleri her zaman duyacak.
Ve bir boyun...
Boyunla tabiattaki mükemmelliği birleştireceğini bilmeli
En çok uğraşı da bu bölümde vermelisin.
İnce ve uzun bir vücutla resmi bitirmelisin.
Ama bu süre beş dakikayı geçmesin.
Çünkü bir bu kadar zamanda da saçları eklemelisin.
Boyna kadar uzun, hafif dalgalı saçları.
Saçları boyarken dikkat etmelisin, tel tel olmalı.
Resmi bitirdiğinde o kağıdı, yüzünde ve saçlarında gezdirmelisin.
Kokun kağıda sinince, koynunda saklamalısın o kağıdı.
Hemen ardından,
Bir kağıt, bir fırça, birde suluboya alıp,
Aynanın karşısına geçmelisin.
Ve bu resme saatlerini vermelisin
En ince ayrıntılarına kadar çizmelisin kendini
Yanına da en çok sevdiğim dediğin
Uğruna beni bırakıp gittiğin O erkeği.
Bu resim de bittiğinde,
İnan bana en güzel şaheserleri meydana getirdin.
Hiçbir ünlü ressam çizemezdi bu kadar güzelliği.
Çünkü o resimlerde konu sendin sevdiğim.
İkinci yapmış olduğunu, evinde koyarsın bir köşeye,
Sevdiğinle, belki de eşinle mutluluğunuz şahidi olur bu.
Ama ilkini sakın ola çıkarma koynundan
Uçup gitmesin tenindeki mis koku.
Ta ki bir gün...
Bir gün yolda yürürken,
Yolunun üzeri olursa mezarlığın yanı
Gözün takılacak olursa bir mezar taşına
Ve yazan yazı dikkatini çekip de, okuyacak olursan
Orada ki metinde de şöyle diyorsa eğer
“ Yokluğuna dayanamadı,
Çekemedi daha fazla acını,
Bu yüzden şimdi burada,
Ölümü dahil senin uğruna, minik kurbağa”
İşte bu yazıyı gördüğünde
O kağıdın çıkma vakti gelmiştir yerinden
Topraktan bir avuç alıp eline
Koy o kağıdı, açılan ufacık deliğe.
Sonra ardına bir kez bile bakmadan dön git, hiç üzülme,
Ver ellerini sevdiğinin eline, unut o anda beni.
O küçük bir kağıt olabilir ama
Dünyada yaşayamamış olduğum o güzellik
Her gün yanımda olacak ya, yeter bana.
Şimdi anlamış olmalısın neden kısa zamanda o resmi çizdirdiğimi.
Ben senin en kötü halini bile sevdim.
Dediklerimi unutma ne olur
Bu senden son isteğim.