Sen Şiiri - Tolga Baydar

Gel hadi…
Işığa hasret sabahı bekleyen bu beden
Çakmak çakmak gözlerinde büyüsün
Toprak ol, su ol da
Aşk dediğim bu fidan
Yukarılara, ta bulutlara yürüsün

Sen…
Yaralı kalbime hayat veren
Toprağa koymak üzereyken ruhumu
Cehennem ateşinden çıkarıp alan
Belki de son sevdiğim olan..

Hayat…
Geceleri için için ağlarken
Gündüzleri debil debil dolaşırken
Çıkardı karşıma seni.
Sen,
Sen…

Bücürük…
Tek istediğim yalnız kalmamaktı
Birilerini özlemek istiyordum artık
Fazla bir şey değil
Parmaklarım saçlarında kaybolsun
Dudağına bir öpücük

Ve sana dair…

Sen,
Sen…