Sen Şiiri - Servet Domaniç

Aylardan…
Bilmiyorum,
Yalnızdım
Üşüyordum
Günlerden hangi gün
Bilmiyorum,
Ama sen yoksun
Duvarlar sanki senin adını fısıldıyordu bana
Ama sen ne beni nede
Duvarların fısıltısını duyabiliyordun
Gözlerimden akan yaşların
Senin için belki hiç bir değeri yoktu
Hıçkırıklarımın, haykırışlarımın
Çünkü sen beni duymuyordun
Gözlerime bir kere baksaydın
Ta derinliklerine
Görürdün belki bende yaşattığım seni
Ama sen hiç bir zaman
Görmedin
Göremedin
Seni nasıl sevdiğimi
Hiçbir zaman bilemedin