Sessizliğin adını “sen” koydum,
Yalnızlığımın öbür yüzü yine “sen”...
Geceleri soğuk yatağımdaki boşluk da “sen”,
Anılarda kalmış hayallerimde de hep “sen” varsın...
Güne umutla başlama sebebim “sen”,
Yorgun düşlerimin ardındaki bebeğim “sen”,
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
