Sen Şiiri - Betül Başar

Sessizliğin adını “sen” koydum,
Yalnızlığımın öbür yüzü yine “sen”...
Geceleri soğuk yatağımdaki boşluk da “sen”,
Anılarda kalmış hayallerimde de hep “sen” varsın...

Güne umutla başlama sebebim “sen”,
Yorgun düşlerimin ardındaki bebeğim “sen”,
Güneşten sıcak gülüşüyle sevdiğim “ sen”,
Yüreğimden yüreğine gökkuşağı yaptığım bir “sen” varsın.

Alnıma yazıldığına inandığım kaderim “sen”,
Güneşin sıcağını yüreğime dolduran “sen”,
Esen meltem rüzgarının serinliği “sen”
Canıma can katan varlığınla hep “sen” varsın.

Gözlerimden süzülen yağmur damlalarının adı “sen”,
Gönlümde esen fırtınanın adı “sen”,
Hasret kokan her günün getirdiği “sen”,
Yarından umutla beklediğim bir “sen” varsın.

Betül BAŞAR (SAHRABETİS)