Sen Şiiri - Soner Can

Bazen içim sıkılır,
Ne yapacağını bilmeden;
Bilinçsizce volta atarım şehrin sokaklarında.
Yeni yeşeren bir ağaca dayarım sırtımı,
Canımın sıkıntısını onun kollarına bırakırım usulca.
Bazen içime neşe dolar.
İliklerime kadar işler sevinç,
Diz boyu mutlulukta yüzerim.
Gözü gözüme değen herkesle,
Ama herkesle paylaşırım o anımı bonkör bir şekilde.
Bazense kendimi bir boşlukta hissederim.
Ne sıkılır içim ne de neşeyle dolar.
Sokaklar anlamsız; mutluluk denizi kifayetsiz kalır boşluğumda.
Öyle bir boşluk ki,
Dünyanın tüm neşe ve kederleri gelse dolduramaz sanırım.
Ama bilirim ki o boşluğu dolduracak tek şey vardır bu evrende:
Evet... Sen sevgili... Sen...