Kendin beyaz kâğıt, gözlerin kömür
Yakarsın insanı, kavurursun sen.
Böylesi yanmaya dayanmaz ömür,
Toprağı üstüme devirirsin sen.
Dudağından şeker, şerbet akıyor
Kara gözlerinde şimşek çakıyor.
Yüzün güneş gibi beni yakıyor,
Kerem eder, küle çevirirsin sen.
Teselli bulsam da sazın telinde,
Bindebir’in canı senin elinde.
Kuru yaprak gibi aşkın yelinde,
Diyardan diyara savurursun sen.
02.08.2005
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiir her şeyi anlatıyor. Sevginin bedeli bazende yanmaktır. Onun için belkide ölmektir. Bedel ödemektir.
elinizden dökülen kafiyelerle ne kadar hoşsunuz
ilhamınızı nerden alıyorsunuz?
TÜM YORUMLAR (1)