Sen Şiiri - Mutlu Kahveci

Deniz feneri aksi vurmuş dalgalarda,
Sahrada çığlık çığlığa arzular,
Hacı yatmazın, deliksiz uykusu,
Hallacın değneğinde savrulan sen.

Dağ bayır çimenlerin sevgilisi rüzgar,
Derbederin akşam çayında efkar,
Ulu orta, pür neşe mahrem
Sırısıklam yağmurlarda sen.

Tövbekarın günahına elvedası,
Şafağın tuvaline saydam ebrusu,
Meleklerin melez çocukları dizeler,
Kahvenin telvesinde, görünensin sen.

Sarkaçlarda titrek buz okları,
Ense çukurumda firari korkular,
Sanki, kumruların boyunlarında fular
Kalbin heyecanına düsturusun sen.

Işık vurmuş, karanlık odaların gizemi,
Yayılan etrafa, binlerce gökkuşağı rengi,
Avuçlarımda tuttuğum, mücevher gibi,
Zindanların çıkışında, kristalsin sen.

Şeytanımsı çocuk bakışların masumiyeti,
Ölümün vuslatında, kucaklarken son isteği,
Ve kaybolup giden, sislerin arasına gemiler,
Ve susar, sen akla gelince, zerreden dağların zirvesine her şey,
Sen, sen avuçlarımda bir tutam çığlık...

22.12.2002