Çocuktun daha dün,
Büyüdün artık sen!
Annesi oldun çocuklarımın.
Eskiden bakamazken pencereden,
Şimdi yollardasın yalnız,
Kendi kanatlarınla uçuyorsun.
Kıskansam mı, hürriyetini,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Sen!
Büyüdün artık sen!
Annesi oldun çocuklarımın.
Daha dün,
Bakamazken pencereden,
dışarı.
Şimdi yollardasın yalnız.
Kıskansam mı, hürriyetini,
Döndürsem mi seni,
Yoldan geri.
Necati Kavlak
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta