Sen.
Fikrimde sen varsın yine.
Hayalimde beni izleyişin.
Ben konuşuyorum.
Yüzünde mutlu olduğunu görüyorum.
Konuştukça aşık oluyorum sana.
Sindiriyorum içime.
Alışmasına çoktan alıştım da.
Sensiz olmaya alışamadım bir türlü.
Kaç kez öptüm alnından.
Neler düşledim!
Tek!
Sesin var kulaklarımda.
Sana ait, sahip olduğum.
İmsak vaktinde.
Külümden attım üzerine.
Yüreğimdeki közlerinin.
Kayıt Tarihi : 9.9.2008 22:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Libraconqueror](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/09/sen-1783.jpg)
beğeni ile okudum
tebrik ediyor,saygılarımı sunuyorum..
+10 puan + ant
İnsan duyguları varkende ,yokkende degişmeyen duygulardır,
kolay oluşmaz ama oluşun'cada ,böyle şair yapar insanı,bazen yüregin derinlikleri çıkar birden bira bir köşeden,bazen yürekten çıkıp dillerde nağme olur,bazende ,kalenme kağıtla birleşir duygular,işte sizin şiirinizde olduğu gibi...=)
yüreğinize sağlık,ve umuyorum devamı gelir bu güzel şiirlerin=)))))
TÜM YORUMLAR (3)