Sen Şiiri - Savaş Altuğ

Sen;
Durgunluğuma düştün...ve büyüdün içimde büyüdün, büyüdün;Sudaki halkalar gibi.

Yeşildi dünyam, maviydi...Bir de kahverengiydi; Sen, bana düştüğünde!..Bakışların, kendi ortasından büyüyen sıcak halkalar gibi iç içe yayıldı içimde...

Hoşgeldin, dedim.Hoşgeldin sıcağım.Hoşgeldin SEVDALIM....Hoşgeldin...BUĞULU GÖZLÜM.............!

Ve
savruldu başım uzun bir iple dalına bağlanmış gibi..Savruldum;Senden sana doğru!Beni, sadece ürkek ceylanlar tanırken birde çingene serçeler...Ve ben, yalnız kuşlarla, kavak yapraklarının sesini tanırken...Sen;Durgunluğuma düştün...Ve büyüdün içimde büyüdün, büyüdün;sudaki halkalar gibi.

Sen;Sessizliğime düştün...Sen;Kimsesizliğime düştün...Belki de onun için böyle büyüdün içimde;

Sudaki halkalar gibi!