Sen Şiiri - Bilge Atam

Sen ilkbaharın müjdecisi
Kardelen çiçekler gibi,
Gelip geçtin hayatımın baharından.
Öyle yükseklerdeydin ki!
Dans ediyordun
Akşam yıldızlarıyla âdeta.
Biliyor musun? bazen ay bile,
Doğmazdı senin doğduğun yerde.
Kıskanırdı, seni, güneş,
Kıskanıp çatlardı gökteki
Milyonlarca yıldız hasedinden.
Bazen önümden geçerdin,
Mağrur ve gururlu.
Çoğu zaman başını sallardın,
Beni görünce.
Güya: omuzlarına düşen saçlarını
Atardın omuzlarına.
Oysa benim istediğim
Tek şey vardı senden.
O’da:doya doya bakmaktı
Aydan parlak yüzüne.
Sadece bakmaktı
Daima gülen gözüne! ..
Hatırlıyor musun?
O gün esen fırtınayı.
O melun fırtınayı
Seni attı bir köşeye,
Beni başka kucağa.
Sonra, yıllar geçti aradan,
Kader denilen o şey,
Çıkarıverdi seni karşıma.
İşte o an oldu ne olduysa,
Titreyiverdi yüreğim,
Seni karşımda görünce.
Alevlendi içimdeki
Söndü sandığım küllenmiş volkan.
Tutuşturdu yaktı,bütün hücrelerimi.
Şimdi çok üzgünüm be Mihriban
Olmamalıydın sen başka,
Ben başka kollarda.
Şimdi benden şiirler yazmamı istiyorsun,
Yazmayacağım işte yazmayacağım inadına.
Çünkü sen benim gözümde,
Yazılmış bütün şiirlerin en gözdesi,
Hem de, en güzellerinden birisin.