Karanlığın içinde mum ışğım!
Kırda papatya,dağda kır çiçeğim
Yağan yağmurda şemsiyem
Fırtına,da sığınağımsın.
Kimsin nerdesin bilmiyorum
Gelirsen aydınlatır ışığın
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




kimsin neredesın demışın son dızelerınde
insan bazen yakınındakını uzağında arar, ya bulur ya bulamaz. an gelır susar cığlıklar etrafında ve sen yanlız degılsındır yıne aslında.
bır gölge gıbi seni takip eder ve tam koparken hayattan tutuverır ellerını sıkıca.
arama onu uzaklarda arama onu dızelerde arama onu dagda kırda bayırda.
o sana okadar yakın ki GÖLGEN KADAR yakınında.... hadı dön bak bi arkana...
sevgıler zenbilci bunlar ışık olur umarım o aradığın ınsanı bulmana....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta