Sen, konuşamadıklarımsın
En uzun suskunluğum
Ezberlenmiş kelimelerin anlatamadığı
Ellerimin dokunamadığı, yalnızlığımsın
Sen, olmayan sabahımsın
Doğmamış güneşim, bekleyişim
Özlediklerimsin, içime hapsedip
Göz yaşlarımsın, gülümseyişimin ardında
Yokluğunla bu kadar mutluyken
Varlığın, imkansız
Gel diyemiyorum
ve gidemiyorum…
Ocak 2008
İbrahim ÇetinkayaKayıt Tarihi : 25.1.2008 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!