SEN
Sen! Sen! Sen! ...
Hep sen.
Nereye gitsem,
Ne yapsam,
Yine sen, yine sen.
Sensiz olamıyorum.
Sensiz duramıyorum.
Benim işim gücüm sensin sen...
Ne yapacağımı şaşırdım.
Kahvaltımda sen,
Yemeğimde sen,
işimde sen,
Oyunumdfas sen,
Gülmemde sern,
Ağlamamda sen,
Hep sen, sen...
Bilemiyorum ne yapacağım,
Nasıl edeceğim,
Nerelere gideceğim,
Gittiğim yerlerde de sen, yine sen..yine sen...
Olmuyor, olmuyor.
Doluya koysam olmuyor,
Boşa koysam olmuyor.
Olmuyor işte olmuyor.
Olamıyorum.
Artık bu yükü çekecek gücü kendimde bulamıyorum.
Ben yokum artık,
Sen varsın, sen... sen...
Ben bittim, bittim artık.
Sende kayboldum ben,
Ben yokum, yokum diyorum sana.
Hep sen varsın.
Ben sen olunca,
Rahatladım.
Kayboldum sende, seninle kayboldum.
Ben yokum, yokum işte.
Sen varsın.
Her zaman da var olacaksın.
27.11.2007
Mehmet Şahin 5Kayıt Tarihi : 27.11.2007 19:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)