Sen Şiiri - Kadir Yetiker

Gözlerinde kaybettim ben benliğimi.
Bir gülüşün buz dağlarımı eriten güneşti.
Küresel ısınmaya çözümler ararken insanlık,
Soluğunda yaşadım enserin iklimleri.

Bahanelerim çoktu senli zamanlara,
Ama en önemlisi gözlerindi.
Ben tam yenilmişken en onulmaz acılara,
Bana uzanan narin ellerindi.

Şimdi ne kimselere diyebilirim,
Nede anlata bilirim hislerimi,
Tek bildiğim sensiz geçen zamana inat,
Senli zamanlara vurulduğumdur.