Gönül mevsiminin kara kışında,
Üstüme yıkılan yapı oldun sen.
Doldurup içtiğim on beş yaşında,
Hüzün şarabının küpü oldun sen.
Doğrularcasına bütün falları,
Kapattın kalbine çıkan yolları,
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Tebrikler.Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta