Sen Şiiri - Tuncer Sönmez

Zariftir,narindir ve de kibardır
Evin her yerinde yalnız o vardır
Bir adı sevgili bir adı yardır
Çiçekler büyüten emek gibisin

Hanenin sevecen yüreği sensin
Hayatın yaşanan gerçeği sensin
Erkek değil, evin direği sensin
Hayalde,umutta dilek gibisin

Yuva senin omzunda yükselir
Özveriyle her zorluğa direnir
Sevgi desen önce akla o gelir
Tüm dertlere derman melek gibisin

Sevecen vefakar ve de cefakar
Seninle dağılır her türlü efkar
Saçını süpürge yapan fedakar
Sevgiyle çırpınan yürek gibisin

Seninle yürüyor dünyada kervan
Sensizlik her yerde toz ile duman
Mutluluk denilen o muhteşem an
Mis kokan baş tacı nimet gibisin

Gönül dağı kalsa tipide,karda
Yalnızlık donarken dertli odada
Ömrün baharında ya sonbaharda
Şiddetle aranan istek gibisin

Sen şu yeryüzünde en büyük eser
Sen abuhayat,sen zemzem sen Kevser
Tüm güzelliklerin nefesler keser
Miskokan sımsıcak melek gibisin.