Sen Şiiri - İsa Yazıcı

Söylenilmiş söz yok.
Yoğurulmuş bir anda...
Dilimi kurutan,
Yaşamına bir eş,
Olamadığım sen.
Yalnızlık!
Sensizlik!
İçimde alev,
Söndüremiyorum.
Bir sözcüğün tılsımı,
Seninle yaşam.
Sözcükleri kavuruyorsun,
İstediğin an.
Sesini duymak istiyorum;
Yolun sonuna kadar.
Odamda yalnız başıma,
Yaşadığım geceler.
Hayalim vardı yanımda,
Kafamda kurduğun dünyada,
Sen vardın her yanda.
Yaşamdan koptuğum gün,
Sesini duyamıyorum,
Sağır oldum.