Sen Şiiri - Gürsel Pal

Kayboldu YÜREĞİM SEN GİDİNCE ARDINDAN.
BİR ANDA SENSİZLİKLE DOLU OLDU HER YAN.
YANIYORUM SENSİZLİĞİN CEHENNEMİNDE
GAMZEMDE SEN,
GÖZYAŞIMDA SEN,
YÜREĞİMDE SEN.
SEN NESİN BANA SÖYLESEN.
GÖZYAŞLARIM SENSİZLİĞİN ÇÖLÜNÜ ISLATACAK,
BİLMENİ İSTERİM Kİ SUSUZ ÇÖLLER VAHALARINA KAVUŞACAK.
ÇILGIN NEHİRLER AKACAK DENİZLERLE BULUŞACAK,
SUYU SEN,
BALIĞI BEN OLACAK.
SEN KARANLIĞIMDA KOŞTUĞUM IŞIĞIMDIN.
SEN BENİM SOLUDUĞUM HAVA,
SEN BENİM HAYALİNİ KURDUĞUM BİR DÜŞ,
AKITTIĞIM GÖZYAŞIM,
GAMZEMDE AÇTIRDIĞIM BİR ÇİÇEK,
GÖZLERİMLE BAKTIĞIM EN GÜZEL RENKTİN.
DUDAĞIMDA SEN,
YANAĞIMDA SEN,
DÜNYAMDA SEN.
BİLİYORUM Kİ SEN İYİSİNİ YAPARSIN,
BİLİYORUM Kİ SEN TAŞ BASIP BAĞRINA
BU KOCA SEVDAYI TAŞIRSIN.
BENDEN FAZLA BİR TEK SEN BANA YANARSIN.
ECELİMDE SEN,
AHİRETİMDE SEN,
VARLIĞIMDA SEN.
TEK SEN VARSIN
SEN OLACAKSIN.
ALDANDIM DÜNYA İŞİNE BIRAKTIM YÜREĞİMİ,
BEN SENDE BULDUM BİR TEK SENLİĞİMİ.
SEN AÇTIN BANA YÜREĞİNİN ENGİNLİĞİNİ,
GİDİŞİNDE SEN,
KALIŞINDA SEN,
DİRİLİŞİMDE SEN
ÖLÜŞÜMDE SEN,
SEN OLACAKSIN, YANLIZ SEN.
SENSİZLİĞİNDE SENİ YAŞAYACAĞIM YİNE BEN.